maandag 30 maart 2009

Begraaf mijn hart bij de bocht van de rivier



Tijdens de boekenweek kon je in onze bibliotheek een zogenaamd verrassingspakket meenemen. Dat had ik vorig jaar ook gedaan en dat was goed bevallen.

Je krijgt dan een papieren, gesloten zak mee, met daarin drie items (cd/boek/dvd). Vorig jaar had ik twee boeken en een dvd (die me te eng leek, dus die heb ik niet gekeken ;o)). Je krijgt ook een formulier mee waarop je kan schrijven wat je van de items vond.

Ik vind het leuk om me te laten verrassen en wellicht (leuke) boeken te lezen die ik zelf niet uitgekozen zou hebben.

Dus dit jaar deed ik natuurlijk weer mee. Ik had wederom twee boeken en een dvd. Het grappige was dat de dvd (Bury my heart at Wounded Knee) een verfilming is van het boek van Dee Brown met de gelijknamige titel ("Begraaf mijn hart bij de bocht van de rivier" is de Nederlandse vertaling). En dat boek stond hoog op mijn lijstje met te (her)lezen boeken.

Ik vind het een erg aangrijpend boek. Het vertelt over de ondergang van de Indianen, de oorspronkelijke bewoners van Amerika. Het beschrijft een redelijk kort tijdsbestek (1830 tot 1890) waarin vanuit het oogpunt van de Indianen wordt beschreven hoe de Amerikaanse autoriteiten de Indianen behandelen en (eigenlijk grotendeels) uitroeien, opsluiten in reservaten en vernederen.

Je wordt er niet blij van. Maar dat is wel vaker zo, als je geschiedenisboeken leest.
De dvd was aardig. Natuurlijk lang niet zo goed als het boek (en ook dat is vaker zo, dat de film het niet háált bij het boek).

vrijdag 6 maart 2009

Kleine ezel en de durfal

Quetzal, het neefje van Cavia, durft alles: over een dunne tak lopen boven koud water, belletje trekken, op het dak van een huis klimmen, in een donkere grot lopen... Kleine Ezel en Jakkie willen niet als kleine kruimels worden beschouwd en doen dapper mee met Quetzal...

Weer een mooi en leuk verhaal van Rindert Kromhout over Kleine Ezel en zijn vriendjes met een voor kleuters erg herkenbaar thema: durven. Kleine Ezel en Jakkie willen niet onderdoen voor de nieuwkomer, Quetzal, het neefje van Cavia. Maar ze volgen Quetzal niet overal blindelings, ze beseffen wel al een beetje wat kan en mag en wat niet. Ook het einde is erg verrassend en zorgt voor een knap evenwicht binnen het geheel van het verhaal. De prachtige, kleurrijke illustraties van Annemarie van Haeringen maken er heerlijke kijk- en ontdekplaten van. Het is een heerlijk samenspel tussen auteur en illustrator die van de boeken van Kleine Ezel echte kunstwerken maken.
(recensie van deze website)

Hier thuis vinden de jongens eigenlijk alle boeken van kleine ezel erg leuk. Dit is het laatste (en nieuwste) boek dat we gelezen hebben. Weer zo'n boek waarvan je blij bent dat je 't gekocht hebt.

Vooral het einde vinden de jongens hier blijvend leuk ;o). Ik moet dat dan ook altijd met "denkelijke" (??) stemmen voorlezen (aldus Adam).....

Rindert Kromhout

Annemarie van Haeringen
24 bladzijden

donderdag 5 maart 2009

Beestenboek



De tip voor dit boek kreeg ik van een tante van me.

Ik reserveerde 'm meteen bij de bibliotheek en hij is inderdaad een groot succes!

Wij hebben een groot exemplaar. Dat leest ergens wat onhandig, maar aan de andere kant is het weer extra aantrekkelijk.

In dit boek worden 400 dieren onderverdeeld in categorieën (in de kou, in de warmte, bij de mensen, in de bomen, ......etc.).

Op elke bladzijde kan je de kameleon zoeken die zich heeft verstopt.

Dit boek kan je kopen in verschillende maten.

Joëlle Jolivet
33 bladzijden